این پژوهش با هدف بررسی نقش انقلاب اسلامی در رشد و پیشرفت روانشناسی اسلامی انجام شده است. روش بهکاررفته در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. برای این منظور، ابتدا زمینههای تاریخی و پیشینه روانشناسی اسلامی در دیگر کشورها مورد بررسی قرار گرفت. در واقع، پیشینه پژوهش روانشناسی اسلامی به دهههای 1960 تا 1970 میلادی و جریان اسلامیسازی علوم انسانی در پاکستان، مصر و مالزی برمیگردد. بااینوجود، نقش انقلاب اسلامی در رشد و تحول روانشناسی اسلامی بسیار چشمگیر بوده است. در این پژوهش نقش انقلاب اسلامی بر روانشناسی اسلامی در پنج محور انگیزشی، حمایتی/ تسهیلگر، آموزش، تولید محتوا و بینالمللی دستهبندی شده است. همچنین، فعالیتها و جهتگیریهای نظری در ارتباط با روانشناسی اسلامی از ابتدای انقلاب اسلامی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت و سرانجام، شش مرحله از هم متمایز، و دغدغه اصلی پژوهشگران در هر مرحله مشخص گردید.