انسان به‌طور فطری از پایمال شدن حق مظلوم و تضعیف آن، نفرت دارد. به همین دلیل، مهم‌ترین دغدغه بشر از سپیده‌دم آفرینش، پرسش از معنای عدالت بوده و برای تحقق و عینیت یافتن آن به‌عنوان آرمان متعالی، تلاش‌های زیادی را انجام داده است. در تفکرات دینی«عدالت» نه‌تنها به‌عنوان ارزش بنیادین و از مهم‌ترین اهداف پیام‌آوران الهی محسوب می‌شود؛ بلکه نظام هستی و آفرینش برپایه «عدل» استوار است. مفهوم صلح نیز از جمله مفاهیمی است که انسان در طول تاریخ در نیل به آن تلاش‌های فراوانی نموده است. در بنیش توحیدی، انسان موجودی خیرخواه، خداجو، کمال‌طلب و دارای ارزش و هدف است و با اختیار خود می‌تواند یکی از دو راه سعادت و شقاوت را انتخاب کند. ولی تحقق این امور نیازمند صلح و فضایی آرام و به دور از کشمکش و تنازع است. ازاین رو انسان همواره و در طول تاریخ برای تحقق ارزش‌های عالی خود، در پی ایجاد فضای امن و آرامی بوده است. انقلاب اسلامی ایران که بدون شک مهم‌ترین و شگفت‌ترین پدیده قرن محسوب می‌شود، از پیوند ماهوی دو پدیده «صلح و عدالت» بهره برده و اصول، قوانین و دستگاه‌سیاست داخلی و خارجی خود را بر محور عدالت‌خواهی و صلح‌طلبی استوار ساخته است. یافته‌های این پژوهش در پاسخ این پرسش که «انقلاب اسلامی ایران چه نقشی در استقرار عدالت و صلح جهانی داشته است؟» نشان می‌دهد که تحقق عدالت و صلح را در عرصه گیتی، از رسالت‌های اساسی خود دانسته و نجات بشریت را در اقامه قسط و عدل و ایجاد صلح جهانی در چارچوب امت واحده جهانی می‌داند.
)